آموزش خیاطی با متر
یکی از مهم ترین موضوعاتی که در زمان شروع کار خیاطی باید به آن توجه نمود، روش درست اندازه گیری اندام می باشد، زیرا این اندازه گیری دقیق علاوه بر رسم الگو مناسب، به هنگام برش پارچه نیز مورد استفاده قرار می گیرد، به صورتی که حتی یک سانتی متر اختلاف در الگو، اندام وبرش پارچه، می تواند باعث شود تا لباس از ظاهری نامتناسب برخوردار شود.
با توجه به اهمیت اندازه گیری اندام، در ادامه به شرح نکته ها و مسائلی که در زمان اندازه گیری باید مورد توجه قرار بگیرند، می پردازیم:
مهم ترین وسیله در زمان شروع کار اندازه گیری، استفاده از یک متر سالم و دقیق می باشد، واحد اندازه گیری انواع لباس ها، سانتی متر است، در ادامه با هر بار اندازه گیری، برای جلوگیری از فراموشی، اعداد را روی کاغذ یادداشت نمایید.
معمولا خیاطان برای داشتن اطلاعات لازم در زمینه اندازه های اندام، باید اندازه های زیر را داشته باشند:
دور گردن، کارور پشت، کارور جلو، قد بالاتنه پشت، قد بالاتنه جلو، دور سینه، قد سرشانه، دور سینه، قد تا زیر سینه، فاصله سینه، دور کمر، دور باسن، قد باسن، قد آستین، دور بازو، دور مچ، قد تا روی زمین، قد تا روی زانو و قد تا مچ پا.
بنابراین یک خیاط حرفه ای باید همه اندازه های بالا را به صورت دقیق اندازه گیری کرده و یادداشت نماید، زیرا برای دوخت انواع لباس ها، به همه اندازه های بالا نیاز می باشد.
در ادامه به شرح مراحلی که برای اندازه گیری هر کدام از قسمت های بالا مورد نیاز است، می پردازیم:
در ابتدا به هنگام شروع اندازه گیری، لباسی مناسب به تن داشته باشید، از پوشیدن لباس های ضخیم و یا گشاد، خودداری نمایید.
برای نشان دادن گودی کمر، می توانید از یک روبان یا بند استفاده کنید و آن را در زمان ایستادن مقابل آینه، دور کمر خود قراربدهید، به این ترتیب می توانید گودی دور کمر خود را مشاهده نمایید. در ادامه بند را به صورتی دور کمر خود ببندید که نه زیاد تنگ و نه زیاد گشاد باشد، حالا به اندازه گیری دقیق اندام به روش زیر بپردازید.
معمولا اندازه گیری قسمت های اصلی بدن باید بسیار دقیق انجام شود، زیرا در صورتی که بعد از برش پارچه و دوخت لباس، متوجه شوید در اندازه گیری اشتباه کرده اید، ممکن است قابل جبران نباشد، البته برخی اندازه های قسمت های فرعی بدن قابل جبران خواهند بود.
در ابتدا برای اندازه گیری کمر، متر خود را بر روی بندی که بر روی کمر بستید قرار دهید، به طوری که اندازه دور کمر نباید تنگ یا چسبان و یا خیلی آزاد باشد، در صورت نیاز برای اندازه گیری دور کمر لباس هایی مانند مانتو که نیاز به فضای بیشتری در کمر دارند، می توانید از روش 4 انگشت برای فاصله بین بدن و متر استفاده نمایید.
برای اندازه گیری دور سینه، باید دقت زیادی شود، برای اندازه گیری این قسمت، متر را به دورخود حلقه کرده و با گرفتن در برجسته ترین قسمت، اندازه را یادداشت نمایید.
اندازه گیری باسن، مانند اندازه دور کمر می باشد، ولی باید اندازه قسمت برجسته باسن اندازه گیری شود، البته می توانید از روش 4 انگشت نیز استفاده نمایید، این کار می تواند از تنگ یا گشاد بودن لباس در قسمت باسن، جلوگیری نماید.
قسمت های گفته شده در بالا به عنوان بخش های اصلی بدن شناخته می شود، اندازه گیری این قسمت ها باید دقیق انجام شود، زیرا اشتباه در این قسمت ها، می تواند باعث نامتناسب شدن اندازه لباس شود.
در ادامه به تعدادی از اندازه های قسمت های فرعی اندام می پردازیم:
در اندازه گیری کارور جلو، فاصله بین اتصال دست ها در بالای سینه باید به طور دقیق اندازه گرفته شود، همچنین برای اندازه گیری کارور پشت، باید فاصله بین انتهایی ترین قسمت از شکاف دست راست تا انتهایی ترین قسمت از شکاف دست چپ در بخش پشت تنه، به طور دقیق اندازه گیری شود.
برای اندازه گیری آستین، باید از قسمت برجسته انتهای شانه تا انتهای قسمت سرشانه را به طور دقیق اندازه بگیرید. معمولا انواع آستین در لباس های مختلف برای خانم ها، با توجه به قد آن ها، بین 58 سانتی متر الی 61 سانتی متر خواهد بود.
برای اندازه گیری قد تا زانو، به اندازه دقیق انتهای گردن تا زانو یا قسمتی که تمایل به بلندی لباس تا آن حد دارید، نیاز است. البته برخی لباس ها مانند شلوار و دامن، باید از قسمت کمر به پایین اندازه گیری شوند.