آموزش بالاتنه به روش متریک
روش متریک به عنوان یکی از پرکاربرد ترین و محبوب ترین روش ها برای رسم الگو شناخته می شود، در واقع می توان گفت روش متریک برای برطرف نمودن انواع ایراد ها و مشکلات مربوط به کیفیت دوخت به حساب می آید.
افراد علاقه مند و افرادی که از توانایی خوبی در زمینه خیاطی برخوردار هستند، از روش متریک به عنوان یک روش مناسب برای رسم الگوی خیاطی، استفاده می کنند.
در واقع استفاده از روش متریک باعث می شود تا افراد بتوانند انواع الگو ها را بدون کمترین اشتباهی در اندازه گیری، رسم نمایند.
البته رسم الگو با استفاده از روش متریک، با توجه به استفاده از روش های اندازه گیری و محاسبات بسیار خاص در زمان وارد نمودن اعداد به الگو، از دشواری و پیچیدگی زیادی برخوردار است، اما می توان از یک نتیجه بسیار عالی در کار، اطمینان داشته باشید.
امروزه از متد متریک به عنوان یک رقیب بسیار جدی در برابر متد مولر یاد می شود، به طوری که دو متد، همواره در حال رقابت و مقایسه نسبت به هم هستند.
البته متد متریک به دلیل دقیق و آسان بودن نسبت به انواع متد ها مانند متد گرلاوین، می تواند به عنوان روشی مناسب در یادگیری خیاطی برای افراد مبتدی مورد استفاده قرار بگیرد.
در ادامه به روش استفاده از متد متریک برای رسم الگو، می پردازیم:
برای شروع کار به وسیله متد متریک، باید تمام اندازه ها را به صورت دقیق اندازه گیری نموده و در دفترچه اندازه گیری یادداشت نمایید.
این اندازه ها می توانند شامل اندازه های اندام مختلف بدن مانند دور باسن، دور سینه، قد بالاتنه پشت، قد بالاتنه جلو، کارور جلو، کارور پشت، دور گردن، بلندی باسن، سرشانه، بلندی کف حلقه آستین، قد آستین، حلقه آستین، دور بازو و دور مچ باشند.
در ابتدا بر روی کاغذ الگو، یک کادر به شکل مستطیل رسم نمایید، برای قسمت عرض باید اندازه را برابر با یک دوم اندازه دور سینه به اضافه نیم سانتی متر در نظر بگیرید.
در ادامه، به اندازه دو دهم میلی متر را از یک پنجم از اندازه دور گردن کم کرده و این اندازه را برای پهنای یقه، در قسمت چپ کادر در نظر بگیرید.
برای مشخص نمودن گودی گردن باید به اندازه یک و نیم سانتی متر، از قسمت چپ کادر به سمت پایین رفته و در ادامه دو نقطه قابل مشاهده را به وسیله یک خط منحنی به هم متصل نمایید.
در ادامه رسم الگوی بالاتنه به روش متریک، باید هفت دهم میلی متر را از اندازه یک پنجم حلقه آستین کم نموده و این اندازه را برای رسم شیب مربوط به شانه پشت و پایین تر از گودی گردن، مورد استفاده قرار دهید.
همچنین برای رسم خط سینه در الگوی بالاتنه به روش متریک، با استفاده از اندازه گودی گردن، به اندازه گودی حلقه آستین به اضافه نیم الی یک و نیم سانتی متر استفاده می کنیم.
در ادامه برای رسم خط کمر در الگوی بالاتنه به روش متریک، باید از ابتدای خط عمودی، به اندازه قد بالاتنه جلو به سمت چپ و پایین در الگو پیش برویم.
همچنین برای رسم خط باسن بزرگ، باید از قسمت خط کمر، به اندازه برابر با اندازه قد کمر تا برجستگی باسن را از عدد 22 کم نموده و به سمت پایین امتداد دهیم.
در ادامه نیز می توان از روش متریک برای رسم الگوی بالاتنه پشت به این صورت استفاده نمود که، ابتدا با پیدا کردن پهنای سرشانه براساس خط شیب در مرحله قبل، به رسم سرشانه پشت اقدام نمایید.
همچنین در صورت نیاز، در برخی افراد نیاز است تا با توجه به وجود برآمدگی های پشت کمر، ساسون هایی بر روی الگو، در نظر گرفته شوند، شما می توانید یک خط صاف را از قسمت وسط شانه پشت، به صورت موازی با قسمت وسط در پشت لباس، رسم نمایید. معمولا این خط می تواند در حدود 5 سانتی متر، طول داشته باشد.
در ادامه نیز در رسم الگو بالاتنه به روش متریک، باید به اندازه یک دوم اندازه کارور پشت را به اضافه نیم سانتی متر، روی سینه علامت بزنید، سپس یک خط عمودی را به سمت خط شانه رسم نمایید، در نهایت، خط عمودی را نصف نموده و بر روی آن یک علامت بزنید.
همچنین باید به این موضوع اشاره نمود که انواع ساسون ها در الگوی بالاتنه به روش متریک، می توانند شامل موارد زیر باشند:
ساسون جلو، ساسون وسط پشت، ساسون پهلوی جلو و پشت و در نهایت ساسون الگوی پشت.