در سایت آموزشی لذت خیاطی، مقاله ای با موضوع تاریخچه ی پارچه ها ارائه شده است، که امیدواریم این مقاله بتواند برای خیاط ها، مخاطبان و علاقه مندان به حرفه و صنعت مد و پوشاک، مفید و کاربردی باشد.
پارچه به عنوان لایه ای نرم، از شبکه ای از نخ ها، الیاف طبیعی یا مصنوعی می باشد، که به وسیله نوع ساختار قرارگیری نخ ها در کنار یکدیگر مانند تارو پودی، بافت حلقوی ( کش بافی یا قلاب بافی ) و گره زدن تولید می شود.
پارچه ها را می توان با توجه به مواد به کار رفته در آن ها به انواع پنبه ای (نخی)، پشمی، ابریشمی وغیره تقسیم نمود، همچنین به بازار فروش پارچه ها، بازار بزاز ها گفته می شود.
تاریخچه لباس و تشکیل پارچه، برای اولین بار در خاورمیانه، به عصر حجر یا عصر دوم سنگ، در حدود پنج هزار سال قبل از میلاد مسیح بر می گردد، البته این پارچه ها از پوست حیوانات، خز یا نی تشکیل نمی شدند.
انسان های اولیه از پوسته، برگ درختان و پوست حیواناتی که شکار می کردند برای پوشاندن و حفاظت بدنشان در برابر خطرات و تغییرات آب و هوایی استفاده می کردند، اما با گذشت زمان و به دست آوردن توانایی نخ ریسی، به صنعت نساجی پرداختند. دوک نخ ریسی به عنوان اولین وسیله پارچه بافی شناخته می شد که برای تبدیل الیاف به نخ مورد استفاده قرار می گرفت.
کمی بعد لباس ها به عنوان یک ابزار مناسب برای محافظت بدن از انواع آسیب های محیطی شناخته شدند، مانند انواع پوشش ها برای پا ها، سر یا قسمت هایی از بدن، گاهی نیز برای متمایز شدن بین سران، بزرگان و اشخاص خاص در قبیله ها مورد استفاده قرار می گرفتند.
ماهیت پارچه به رنگ و منسوجات به کار رفته در تولید آن بستگی دارد. البته زمانی بود که فقط امکان استفاده از الیاف طبیعی وجود داشت، در نتیجه انتخاب دیگری به جز پشم، ابریشم، پنبه و کتان وجود نداشت.
منسوجات حیوانی مانند پشم و ابریشم از بهترین و رایج ترین نوع منسوجات تا به امروز بوده اند، همچنین منسوجات گیاهی از پنبه، کاه، چکن، کتان و منسوجات معدنی از الیاف شیشه و یا فلزی به وجود می آیند.
الیاف مصنوعی از حدود یک قرن پیش برای مبارزه با مشکلاتی چون چین و چروک و عدم خاصیت ارتجاعی دیگر الیاف ها اختراع شدند.